در سال های مدرسه با از این دست جملات در کتابهای نگارش فارسی برخورد داشته ایم. البته در فوتبالمان جمله بالا خيلى دور از ذهن و شاید تا حدودی غير منصفانه باشد اما اين حق را بايد به طرفداران فوتبال داد تا آنگونه كه مى خواهند آن را بخوانند و تسكينى بر آلام بى شمارشان دهند. در استقلال وضعيت بغرنج است، امير قلعه نويى كه با بادى در غبغب اعلام مى كرد: « حداكثر جريمه می  شويم» گويى از بالا دستور گرفته مصاحبه نكند و ايده اى جديد را نپروراند، مقداد نجف نژاد كه در سابقه اش هيچ گاه شاخصه هاى مديريتى مشخص نشد ديگر از دشمن و مخالف حرفى به زبان نمى آورد و هيأت مديره گرامى هم اهل مصاحبه نيستند. همه منتظرند كه اين روزهاى كذايى بگذرد و آنها نفس راحتى بكشند كه ما فوتبالدوستان فراموشكار همه چيز را به خاطره هايمان بسپاريم و هيچ گاه به آن رجوع نكنيم. راستى براى آنها كه سهل انگارى كردند يا دچار سوء مديريت شده اند چه توفيرى مى كند فلان هوادار آبى در سيستان و بلوچستان تمام عشق، سرگرمى و لذتش از زندگى ديدن بازيكنان دلخواهش در تلويزيون است، چه كسى دلش براى قلب هاى شكسته آن بچه دبستانى مى سوزد كه با دوستانش كرى مى خواهند و همه زندگى اش پوستر فلان بازيكن كاغذى است كه بر اتاق خوابش نصب شده است. براى مديران ورزشى ما، سال هاست كه اين مسائل بى اهميت شده است چون هوادار وظيفه اش است در ورزشگاه ها حضور يابد و در گرماى سوزان تابستان و سرماى جانسوز زمستان به تشويق بپردازد و هيچ چشمداشتى به مساعدت ها و امكانات رفاهى باشگاه نداشته باشد، آنها فقط وسيله اى هستند كه »بايد« فلان مدير و بازيكن را مورد حمايت قرار دهند تا ابهت و شخصيت آنان حفظ شود.
در باشگاه استقلال چه مى گذرد؟ تصميم گيرنده اصلى در آنجا كيست و چه كسى قدرت دارد؟ مديرعامل واقعى كيست و هيأت مديره و رييس سازمان و سرپرست و ديگر پست هاى آبكى تقسيم شده چه نسبتى با قدرت دارند؟ حالا مى شنويم كه ترابيان«مشاور» بين الملل سابق استقلال بركنار شده و به جايش مأنوسى فر به عنوان «معاون» امور بين الملل منصوب شده است و در اينجا برايمان روشن كنيد كه اين مشاور و آن معاون چه شرح وظايف و حيطه اى دارند؟ آيا قرار است ترابيان - كه انتقادات جدى در حوزه فعاليتش وارد است و حتى فوتسال هم جاى اما دارد - را قربانى اين «اشتباه بزرگ» كنند و او را مقصر نشان دهند؟ ميزان تأثيرگذارى امير قلعه نويى را ناديده بگيريم فقط و فقط به خاطر اينكه شأن سرمربى تيم ملى را حفظ كنيم؟ پس چه كسى به نوشته ها و انتقادات ما احترام گذاشت كه تمامى اين اتفاقات را پيش بينى كرديم و نهيب زديم كه آقايان اين شرايط فوتبال را به بحران و انفجار نزديك مى كند، ايشان هم همانند هميشه با لحن مخصوص خودشان همه مان را مورد عتاب قرار دادند.
نه، بگذاريد حقايق گفته شود، ما به دنبال مقصر نيستيم چون مقصران هيچ گاه نادم و پشيمان نمى شوند، در اين فوتبال بى در و پيكر ما هر كسى مى تواند هزاران اشتباه كند و پاسخگو باشد. اصلاً جواب هواداران استقلال را بدهيد كه چگونه هيأت مديره انتخاب شد و مديرعامل چه شرايطى را براى احراز پست داشت؟
بگذاريد خبر مهمى را در اين مقاله به شما بدهیم تا از عمق ماجرا باخبر شويد، ((مدير كل پست ))به حد انفجار نزديك شده چون تمام كاسه و كوزه ها بر سرش شكسته مى شود و سكوت او فقط به خاطر حفظ آبرو و حيثيت است، وى در يك محفل خصوصى اعلام كرده اگر اوضاع بر همين منوال باشد همه «حقايق» را مى گويد، مدير كل در آن جمع گفت كه پست عادى تا ۱۵ روز، سفارشى ۵ روز، پيشتاز و DHL هم ۲۴ ساعت به درازا مى كشد و تقصير پست چيست كه استقلال و مسؤولانش شرايط را لمس نكردند و با پست سفارشى فرستادند، گناه اداره پست چيست كه مسؤولان استقلال دورانديشى لازم را نكرده اند و براى اينكه اشتباهشان را پنهان كنند به مسائل ديگر دامن مى زنند.
هيأت مديره استقلال وقتى يك نفر را به عنوان سخنگو اعلام كرد بايد فكر اين روزها را مى كرد، هنگامى كه مديرعامل را به جنگ رييس سازمان فوتبال باشگاه انداخت بايد تصميم مى گرفت، هنگامى كه همه امور را به دست يك نفر داد بايد دورانديشى مى نمود و همه اين مسائل دست به دست هم داد تا استقلال امروز به مرداب حذف از آسيا برسد و كسى هم براى اين ضايعه مويه نمى كند. از قديم گفته اند «بار كج به منزل نمى رسد» و اين مثل در همه جا صادق بوده است، ما كه اميدى نداريم اما اميدواريم سرمربى تيم ملى و رييس سازمان فوتبال استقلال از اين بحران «درس» بگيرد و بيشتر دقت كند، او را كه در جلسه اى خواستند و توبيخش هم كرده اند بايد بيشتر كنترل كرد، بايد بهتر هدايت نمود تا حواسش باشد كه يك شبه به همه جا رسيدن و نوشابه باز كردن براى ديگران نبايد غرور و نخوت به او بدهد، همه ما فرزندان اين ملت هستيم و وظيفه اى بر گردن ماست، آنچه كه از ما بر جاى مى ماند عملكرد و فعاليت هايمان است و اين محبوبيت ها و تشويق ها دوره اى دارد كه به اتمام مى رسد.

علی عالی کردکلایی